Jean-Baptiste Lully, nadworny kompozytor Ludwika XIV, w roku 1687 podczas dyrygowania orkiestrą – zdenerwowany, jak głoszą niektórzy, z powodu błędów muzyków – przebił sobie batutą palec u stopy. Wkrótce zmarł w wyniku zakażenia rany. Ten nietuzinkowy epizod nieraz stawał się przyczynkiem do prowadzenia naszych dialogów filomuzoficznych.

W połowie lat trzydziestych Roy Eldridge zdetronizował Louisa Armstronga jako najbardziej ekscytujący trębacz swoich czasów. O wiele większe wyrafinowanie harmoniczne, zaprzeczająca niemal trąbkowej naturze, a bliska saksofonowi płynność, maestria techniczna, a jednocześnie wciąż piekielnie swingująca gra – wszystko to było milowym krokiem w szybkiej ewolucji muzyki jazzowej.

Cóż to właściwie jest Orient? Najprościej rzecz ujmując – wszystko, co leży na wschód od oswojonego i znanego nam świata. Po reformie Konstantyna tak zwani prefekci pretorianów, czyli de facto bezpośredni zastępcy cesarza rzymskiego, stanęli na czele czterech potężnych jednostek administracyjnych imperium. Jedną z nich była praefectura praetorio per Orientem ze stolicą w Konstantynopolu, która ...

Odwiedzający Monachium tropiciel przejawów Salomanii kieruje swe kroki w stronę Lenbachhaus. W tym muzeum, utworzonym w 1929 roku w niegdysiejszej rezydencji słynnego portrecisty Franza von Lenbacha, trafić można na ślady owej dzikiej fascynacji, która opanowała Europę na przełomie XIX i XX wieku.

Główną zaletą mojego sposobu gry jest… Znawcy twierdzą, że jest ich kilka. (śmiech) Główną wadą mojego sposobu gry jest… To pytanie jest jak operacja na otwartym sercu.

Umówić się z Arvo Pärtem na wywiad nie jest łatwo. Estoński kompozytor nie lubi rozmów z dziennikarzami i unika ich jak tylko może. Słowa nie są mu potrzebne, wystarczy sama muzyka. W taki sposób najchętniej komunikuje się ze światem, językiem dźwięków. Proces nakłaniania twórcy stylu „tintinnabuli” na spotkanie był długi i wymagał energii wielu osób. Było to bardzo zawiłe i trudne. Arvo Pärt n...

„Mówiąc o polskości Chopina – w jego muzyce, łatwo popadamy w banały, komunały, stereotypy, których tyle już na temat »najbardziej polskiego z kompozytorów naszych« powypisywano. Bo przecież nietrudno, zdawałoby się, tę polskość u Chopina określić, tak jest ona uchwytna, słyszalna, rozpoznawalna, oczywista. My ją po prostu czujemy, wyczuwamy od razu tę »polską nutę«: w rytmicznych frazach i zaś...

Od kiedy zostałam ministrem, nadal bywam na koncertach, nie tylko w Polsce, i mam wrażenie, że sale są pełne. A skoro tak, nadal istnieje liczne grono odbiorców muzyki. Co więcej, największym beneficjentem inwestycji w infrastrukturę kulturalną w ostatnich latach w Polsce jest właśnie muzyka. W żadnej innej dziedzinie nie powstało tak wiele nowych obiektów.

Myślimy „filmy fabularne i muzyka nowa”, i od razu wiemy: science fiction! To skojarzenie zawdzięcza najwięcej mocy oddziaływaniu 2001: Odysei kosmicznej Stanleya Kubricka z 1968 roku, w której reżyser wykorzystał kilka szokujących wówczas utworów György Ligetiego. Jakież wrażenie wywierały mikropolifonia Requiem – statyczna i dynamiczna zarazem – oraz przelewające się klastery Atmosphères. Zaw...

Być może jesteśmy w przededniu powstania czegoś nowego, ale wierzę, że tradycyjna orkiestra symfoniczna nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa. Ze sztuką jest jak z wahadłem: kiedyś wychyliło się w stronę awangardy, a teraz – w odwrotną; przeciętny człowiek, gdy rozważa wybranie się do filharmonii, liczy na to, że usłyszy wpadającą w ucho melodię. Oczywiście nie chodzi o to, żeby sztuka rezyg...

Mówią, żeby polityki nie łączyć z muzyką. Ani w ogóle z żadną z dziedzin twórczości. Każą wyzbyć się wszelkich uprzedzeń i słuchać Wagnera z czystą głową. Czytać Głód Hamsuna i zapomnieć, że w 1943 roku pisarz – w dowód podziwu dla Goebbelsa – oddał mu swój medal dołączony do Nagrody Nobla. Docenić rzemiosło malarskie Isaaka Brodskiego i puścić w niepamięć, że był wiernym i pokornym wobec założ...